Εδώ και ένα μήνα οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπουργοί εκτιμούν οτι δεν υφίσταται η κρίση στην Υπατία. Εδώ και ένα μήνα οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπουργοί (ή οι σύμβουλοι αυτών) δεν επιθυμούν να αντιληφθούν το μέγεθος του προβλήματος και τις επιπτώσεις αυτού στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στο ελληνικό κράτος. Διαφορετικά δε νοείται γιατί δεν θέλησαν να ορίσουν κάποιον διαμεσολαβητή, οπως είχε γίνει στο παρελθόν σε αντίστοιχη κρίση – με Δελτία Τύπου υπουργών, προφανώς, και δεν υφίσταται χώρος για διαπραγμάτευση.
Και τώρα είναι αργά. Πλέον, οφείλουν να ενδώσουν στα αιτήματα των απεργών πείνας. Οφείλουν να προστατεύσουν τις ζωές των ανθρώπων αυτών που το μόνο που στην πραγματικότητα διεκδικούν είναι να τους δώσει το κράτος μια κάποια σημασία. Διότι τα αιτήματά τους μπορεί ως μαζικά να θεωρούνται έωλα, αλλά σε ατομικό επίπεδο είναι απολύτως λογικά και υφίσταται σχετική νομοθετική ρύθμιση για την ικανοποίησή τους.
Οφείλουν δε οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπουργοί να προστατεύσουν την ελληνική κοινωνία και το κύρος της χώρας εν γένει. Διότι είναι προφανές ότι εάν συμβεί το μοιραίο, εάν χάσει τη ζωή του κάποιος από τους απεργούς πείνας, θα ξανακαεί η Αθήνα και όχι μόνο – είναι σίγουρο ότι θα λειτουργήσει ως ντόμινο εξεγέρσεων από Παρίσι ως Λονδίνο και Βερολίνο. Θα γίνει ο δικός μας Mohamed Bouazizi. (Διότι στις δυτικές δημοκρατίες , από όσο γνωρίζω, ουδείς πεθαίνει σε απεργία πείνας.) Κι όλα αυτά θα συμβούν επειδή κάποιος υπουργός επιθυμεί να επιδείξει σκληρό πρόσωπο. Με ποια νομιμοποίηση, άραγε;
Το ΠΑΣΟΚ από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την εξουσία επέδειξε ένα διαφορετικό πρόσωπο έναντι στο μετανάστη. Σε επίπεδο νομοθεσίας , το μεταναστευτικό/προσφυγικό διανύει την καλύτερη περίοδο στην ιστορία της Ελλάδας. Και η διεθνής κοινή γνώμη άλλαξε στάση απέναντι στην χώρα μας. Από χώρα που παραβιάζει συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα, πλέον αναγνωρίζεται ως χώρα που πρέπει να υποστηριχθεί από τα κράτη -μέλη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι όλα αυτά θα τιναχτούν στον αέρα, επειδή κάποιος υπουργός έτσι επέλεξε. Γιατί;
Κι αν κάποιοι εκτιμούν ότι η ελληνική κοινή γνώμη δεν θα στραφεί εναντίον της κυβέρνησης, πλανώνται πλάνην οικτράν. Ευτυχώς, ουδείς από τα 11 εκατομύρια Ελλήνων επιθυμεί να βάψει τα χέρια του με αίμα.
Για όλους αυτούς του λόγους, έστω την έσχατη αυτή ώρα, ας αντιληφθούν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπουργοί το μέγεθος της εύθυνης που αναλαμβάνουν και ας πράξουν κατά συνείδηση.