Η όλη υπόθεση θυμίζει επικοινωνιακό θέαμα με συγκεκριμένες σκοπιμότητες, επικοινωνιακό θέαμα που σημαντικό κομμάτι του ήταν, η χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής για την παραπομπή του πρώην υπουργού Άμυνας σε προανακριτική επιτροπή για το σκάνδαλο των υποβρυχίων. Σε αυτό το συμπέρασμα δεν είναι δύσκολο να καταλήξει κάποιος, αν λάβει υπόψη του πως πολύ δύσκολα θα οδηγηθούμε στην τιμωρία των ενόχων.
Το παράδοξο είναι πως η όλη συζήτηση έγινε, με τεράστια κάλυψη από τα ΜΜΕ, παρά το γεγονός πως τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος και της απιστίας έχουν παραγραφεί για τον κ. Τσοχατζόπουλο.
Επίσης, σύμφωνα με απόψεις νομικών, είναι πολύ αμφίβολο το αν θα μπορεί να προχωρήσει η ποινική δίωξη σε βάρος του πρώην υπουργού ακόμη και για το αδίκημα του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος.
Βέβαια δεν είναι λίγα τα στελέχη της κυβερνητικής παράταξης τα οποία υποστηρίζουν πως αν και έχουν παραγραφεί τα άλλα αδικήματα, ο κ. Τσοχατζόπουλος μπορεί να βρεθεί στο εδώλιο (ίσως και στη φυλακή) για διακίνηση μαύρου χρήματος. Ένα αδίκημα που, όπως τονίζουν δεν έχει παραγραφεί.
Η λογική αυτή αποτελεί και τον κύριο λόγο για τον οποίο οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος στην πρόταση που κατέθεσαν έκαναν αναφορά στην ανάγκη έρευνας και του τρόπου απόκτησης των περιουσιακών στοιχείων του κ. Τσοχατζόπουλου σε συνδυασμό με τις μίζες των υποβρυχίων.
Όσοι στηρίζουν και επικαλούνται αυτή την άποψη, φέρνουν σαν παράδειγμα μια άλλη υπόθεση, αυτήν του κ. Μαντέλη, εναντίον του οποίου ασκήθηκε δίωξη για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος στην υπόθεση της Siemens. Νομικά, όμως η συγκεκριμένη δίωξη στηρίχτηκε στη νομική ερμηνεία, ότι τέτοια δίωξη μπορεί όντως να ασκηθεί όταν τα βασικά αδικήματα «διαγράφονται» μόνο και μόνο λόγω παραγραφής. Έτσι γεννάτε το ερώτημα, στην περίπτωση Τσοχατζόπουλου ισχύει το ίδιο;
Νομικοί υποστηρίζουν πως για τα βασικά αδικήματα που τον αφορούν δεν θα διωχθεί λόγω εξάλειψης του αξιοποίνου και όχι λόγω κλασικής παραγραφής. Αύτο θα έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχιστεί η σε βάρος του διαδικασία για το αδίκημα του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Τα δεδομένα αυτά είναι προφανές πως δεν τα γνωρίζουμε μόνο εμείς, αλλά όπως είναι φυσικό, και οι νομικοί επιτελείς της κυβέρνησης. Έτσι το μόνο που θα καταφέρουν είναι να μας δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση της «κάθαρσης» που θα εκπληρώνει την λογική του «όλα στο φως», χωρίς όμως η ψευδαίσθηση αυτή να μπορεί να εκπληρωθεί και ως πραγματικότητα.