Η Άνια είναι μόλις 21 χρονών, ζει στην πόλη Γκομέλ της Ουκρανίας και έχει το πιστοποιητικό Τσερνόμπιλ 000358. Έτσι καταγράφεται σαν ένα από τα θύματα του πυρηνικού ατυχήματος που έγινε στο Τσερνόμπιλ, πριν από 25 χρόνια. Πριν ακόμα γεννηθεί.Μπορεί οι δικές μας αναμνήσεις από εκείνη την ημέρα να αρχίζουν ήδη να ξεθωριάζουν, για κάποιους άλλους όμως ο εφιάλτης συνεχίζει να είναι ζωντανός. Χιλιάδες άνθρωποι βίωσαν την καταστροφή, αλλά και εκατοντάδες παιδιά σαν την Άνια γεννήθηκαν στιγματισμένα από τη ραδιενέργεια.
Στα 4 της χρόνια, ο καρκίνος σημάδεψε την αρχή μιας ζωής γεμάτης πόνο. Οι γιατροί έκριναν ότι θα πρέπει να λάβει το πιστοποιητικό Τσερνόμπιλ 000358, εφόσον ο πατέρας της γεννήθηκε σε ένα χωριό κοντά στο Τσερνόμπιλ. Είναι ένα κομμάτι χαρτί που της δίνει το δικαίωμα για δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε επιλεγμένα ιδρύματα, καθώς και σε άλλες παροχές. Η Άνια όμως είναι κάτι παραπάνω από ένας αριθμός. Οι συνέπειες και το κόστος των πυρηνικών καταστροφών δε μπορούν να μετρηθούν τόσο απλά.
Γνωρίσαμε την Άνια πριν από 5 χρόνια, μέσα από το φακό του καταξιωμένου φωτογράφου Robert Knoth που ταξίδεψε για τη Greenpeace στην Ουκρανία. Φέτος με την ευκαιρία της 25ης επετείου από το ατύχημα, τη συναντήσαμε ξανά. Η κατάστασή της Άνια κρίνεται σταθερή, παρ’ όλο που παλεύει με τον καρκίνο και δε μπορεί να περπατήσει.
Τη στιγμή που παρακολουθούμε τις ραγδαίες εξελίξεις της πυρηνικής κρίσης στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, το παράδειγμα της Άνια δεν παύει να μας υπενθυμίζει ότι οι επιπτώσεις μιας πυρηνικής κρίσης είναι απρόβλεπτες και αδυσώπητες, όχι μόνο για τη δική μας αλλά και για τις επόμενες γενιές.
πηγή: Greenpeace
Στα 4 της χρόνια, ο καρκίνος σημάδεψε την αρχή μιας ζωής γεμάτης πόνο. Οι γιατροί έκριναν ότι θα πρέπει να λάβει το πιστοποιητικό Τσερνόμπιλ 000358, εφόσον ο πατέρας της γεννήθηκε σε ένα χωριό κοντά στο Τσερνόμπιλ. Είναι ένα κομμάτι χαρτί που της δίνει το δικαίωμα για δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε επιλεγμένα ιδρύματα, καθώς και σε άλλες παροχές. Η Άνια όμως είναι κάτι παραπάνω από ένας αριθμός. Οι συνέπειες και το κόστος των πυρηνικών καταστροφών δε μπορούν να μετρηθούν τόσο απλά.
Γνωρίσαμε την Άνια πριν από 5 χρόνια, μέσα από το φακό του καταξιωμένου φωτογράφου Robert Knoth που ταξίδεψε για τη Greenpeace στην Ουκρανία. Φέτος με την ευκαιρία της 25ης επετείου από το ατύχημα, τη συναντήσαμε ξανά. Η κατάστασή της Άνια κρίνεται σταθερή, παρ’ όλο που παλεύει με τον καρκίνο και δε μπορεί να περπατήσει.
Τη στιγμή που παρακολουθούμε τις ραγδαίες εξελίξεις της πυρηνικής κρίσης στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, το παράδειγμα της Άνια δεν παύει να μας υπενθυμίζει ότι οι επιπτώσεις μιας πυρηνικής κρίσης είναι απρόβλεπτες και αδυσώπητες, όχι μόνο για τη δική μας αλλά και για τις επόμενες γενιές.
πηγή: Greenpeace