Ελλάδα ποδόσφαιρο 2011. Αλήθεια πιστεύω ότι αν μεταφέρουμε το άθλημα σε κάποια περιοχή του Αμαζονίου, οι εκεί ιθαγενείς θα το αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερο πολιτισμό.
Αιτία για όλη αυτή την αναφορά μου είναι ένα γεγονός που πραγματικά έχει κουράσει το κάθε φίλαθλο του αθλήματος.
Συγκεκριμένα χθες βράδυ καθώς περνούσα από ένα cafe στη Βέροια άκουσα πανηγυρισμούς. Γνωρίζοντας ότι τη συγκεκριμένη ώρα ο παοκ αγωνίζεται με την καρπατι, πλησίασα κοντύτερα για να δω τι έχει συμβεί υποθέτοντας ότι ο παοκ έχει πετύχει κάποιο γκολ.
Με μεγάλη μου λύπη αντιλήφθηκα ότι το τέρμα το είχε πετύχει η αντίπαλη ομάδα και ότι οι πανηγυρισμοί προέρχονταν από οπαδούς Έλληνες πιθανότατα αντίπαλων ομάδων.
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι φίλος του παοκ. Φίλος του Ολυμπιακού είμαι αλλά το όλο σκηνικό μου προκάλεσε αρκετή θλίψη. Ο Έλληνας σήμερα δεν ενδιαφέρετε για το τι θα κάνει η ομάδα του αλλά για το πώς θα χάσει η ομάδα του διπλανού του. Φαινόμενο που ξεπερνά τα όρια της καζούρας.
Με τέτοιες νοοτροπίες δεν θα προοδεύσει όχι ο αθλητισμός αλλά ούτε και ο πολιτισμός της χώρας μας.